Agnes Bruneel - woordkunstenares
   

 

Première-weekend op 9 en 10 september 2017

van nieuwste volavond programma:


Wat een planeet!

 

Na de korte versie van 'Wat een planeet!' voor leerlingen van het secundair onderwijs, creëert Agnes een volavond versie van dit programma voor alle leeftijden!

We kunnen er niet naast kijken of onze oren stoppen voor de berichten over de opwarming van de aarde, het verloederen van het milieu, het uitputten van de rijkdommen van de aarde, het teloor gaan van regenwouden, dier- en plantensoorten, het op elkaar volgen van overstromingen op de ene plaats en woestijnuitbreidingen op de andere plaats, aardbevingen en andere levensbedreigende rampen. We willen niet doemdenken, maar onszelf en elkaar wakker schudden, ons ervan bewust maken, het van de daken schreeuwen… om er iets aan te doen. Agnes probeert dit niet alleen door haar levensstijl daarnaar te richten, maar ook op de planken laat ze horen en zien dat dit thema haar nauw aan het hart ligt.

Ze neemt de toestand van onze planeet aarde, poëtisch en muzikaal onder de loep en bekijkt de aarde aan de hand van liederen, gedichten en verhalen met verwondering en bewondering. Ze beluistert het eerste concert. De schepping beleeft ze in de fantasie van Willem Vermandere en die van haar zelf. Ze wil zo geren leven op die planeet, eenvoudig, sober, maar gelukkig en blij met al die schoonheid en onmetelijke pracht. Ze merkt, al zou ze het willen, dat zo'n prachtige aarde niet te koop is!

Ze ontdekt tot haar spijt en verdriet dat die aarde ziek is, maar wil redden wat te redden valt voor haar kinderen en de kinderen van hun kinderen. Ze wil vluchten, maar voelt dat ze nergens meer naar toe kan. Ze ervaart de seizoenen en merkt dat er twee seizoenen vorstverlet namen, want er is nooit meer winter, nooit meer herfst. Ze voelt zich verloren en richt een klaagzang aan die lieve blauwe planeet, want wat moet ze zonder haar… Ze zingt ook resoluut over het einde van de wegwerpcultuur, waarbij ze in alle gekte de pannen van het dak swingt!

Na de pauze brengt ze haar favoriete gedicht Ode aan de lucht, die een ode aan de vrijheid van de natuurelementen is. Met wijlen Louis Neefs smeekt ze om een bloem en wat gras dat nog groen is. Met haar zelfgeschreven pakkende ode aan moeder aarde, Tierra madre, creëert ze een kippenvelvel moment. Op de muziek van Ramses Shaffy zingt ze om te bidden, te knokken, te hopen, te denken, te huilen en te durven én te gaan voor gezonder! Er zijn nog goede berichten in een grappige brief aan de verzamelaars van goed nieuws! Met de wandelclub gaat ze samen met haar zus het bos in, zonder nicotine, maar met de mandoline van je pingele pingele pong! Dat groene gedoe... dat bestond niet in haar tijd, maar de levensstijl was groener (lees: eenvoudiger) dan vandaag! In Achterklap raakt ze dan weer -weliswaar op een hilarische wijze- het thema van de kwaliteit van ons voedsel aan. Hoe kan ze beter eindigen dan in de huid van de bloemen te kruipen die in opstand komen omdat ze het liefst groeien in natuurlijke mest, mest van de koe of desnoods van de hond, meneer De Bondt, mevrouw De Bondt!

Agnes Bruneel draagt voor en zingt, maar niet alleen!
Haar trouwe pianist/arrangeur, muzikale leider Geert Valcke begeleidt het gezelschap op zijn onnavolgbare manier op synthesizer.
Haar zus Hilde Bruneel tovert mooie klanken uit haar klarinet en zingt warm met haar mezzostem.
Haar nichtje Judith Bruneel met haar zalige sopraanstem en wondermooie dwarsfluitklanken vervolledigt het muzikaal trio.
Nieuw in Agnes' gezelschap is Aoife Stockman, haar oudste kleindochter die af en toe voor een ontwapenend intermezzo zorgt.

Voor deze premièrevoorstellingen kunnen vanaf 1 juni 2017 tickets gereserveerd worden! De opbrengst van beide voorstellingen gaat naar het medisch-sociaal project Tapori van de Moorseelse dokter Inge Debrouwere in Ecuador!